Fish Market!

Suki! Suki! Ang sigaw nang isang tindero ng isda. 

Galunggong? Bisugo? Tilapia? Sariwa yan suki! Bili na. Mataman ko siyang tinitigan at nagpatuloy sa aking pamimili.

Sa kabila naman ay may sumisigaw ng pusit, hipon at tulingan! Kabi-kabila ang mga nagtatawaran. Nambabarat at humihirit ng dagdag na isang pirasong isda sa kaniyang binili.

Bente isang kilo! Wala na bang bawas? Kinse na lang! Bigay ko sayo ng trenta dalawang kilo? Maglalagay ang tindero ng ilang pirasong lumahan sa kulay asul na plastic bag. Habang ako'y nag-iisip pa at tila tulala. Sige na nga! Bigyan mo ko ng dalawang kilo. 

Linis suki? Lima lang... Hindi na, sayang ang lima ko! Ako na lang maglilinis... Inikot ko ang aking paningin sa loob ng fish market. As usual magulo at malansa. Maingay na parang mga bubuyog ang nangyayaring bentahan at kalakalan. 

Suki suki! Babalik ka! Ang pahabol ko pang narinig habang palabas ako ng Fish Market. Medyo marami rami rin akong nabili doon ah. Dalawang plastic na kulay blue ang aking bitbit. May Hipon, pusit, lumahan at blue crabs. Ano naman gagawin ko sa mga ito? 

Tila sagot sa aking tanong ang biglang humarang sa aking daraanan. Pechay Pare? Bibili ka? Meron din kaming kangkong at sitaw. Talong? Masarap sa bagoong! 

Di ko namalayan na nakarating na pala ako sa Gulayan. Isang Gusali na may mga arko sa paligid na di mo aakalaing mga gulay at prutas pala ang mabibili sa loob. Nagpalinga linga ako kung anong pwedeng pang sahog dito sa binili ko. At yon na! Dinumog na ko nga mga tinderong gustong makabenta. Halos mabuo na nila ang mga gulay sa kantang "bahay kubo."

Akala ko di na ko makakalabas nang buhay doon sa loob. Ibang klase din ang amoy nang mga nagtitinda dahil sa pawis. Sobrang init pa naman! Isang malallim na buntong hininga ang aking pinakawalan. Fresh air!

Ang inaasahang Fresh air ay hindi umabot! Kinapos at di nakarating sa aking naghihintay na matangos na ilong. Napalitan nang amoy karne nang baka. Ah, ito pala ang slaughter house nang mga kaawa-awang cow! Akala yata nang mga matador na ito ay bibili ako... Pang bulalo pare? Pang Papaitan ba? Laman loob? Bagong katay, mainit pa!

Parang creepy naman kung mag alok ang mga ito. Umandar bigla ang aking imahinasyon sa mga kwentong pwedeng mabuo ng utak kong kakarampot na nakaprogram na yata sa madudugong eksena ng buhay. 

Kailangan ko nang makauwi! Tumitindi na ang sikat nang haring araw. Walang patawad pa naman kung sumikat at magsabog nang init ang araw dito. Daig mo pa ang nasa pugon. 

Pasa-load! Pasa-load pare!

Huh? Pasa-load? Napaisip tuloy ako kung meron pa bang credits ang aking cellphone. 

Habang binabaybay ko ang mga liko-likong eskinita pabalik sa tinitirhan ko, I smiled and I realized one thing.

"Masarap din palang pakinggan ang ating wika kapag banyaga ang nagsalita." 

        

Palengke

Ang hindi magmahal sa sariling wika, ay higit pa sa amoy nang malansang isda!

By Super M