Prologo…
Lumalalim na ang gabi!
Isa-isa nang nagpapatay ng mga ilaw ang mga karatig kwarto sa loob ng isang
lumang gusali, maliban sa isang silid sa pinakadulo ng pasilyo sa ika-apat na
palapag. Naiilawan lamang ng isang lumang lampara
na aandap-andap ang loob nito. Nagkalat ang mga gamit sa sahig, may mga basag
na bote, karayom, kandila at iba pang mga kagamitan na animo pang medisina. Tanging tunog lamang ng pagkiskis ng panulat
sa kaawa-awang papel ang maririnig. Mariin, nagmamadali, walang habas ang kamay
na walang awang sumusulat ng kanyang mga saloobin, hinaing at paghihirap… ang
itim na tinta ay nahaluan na ng pulang likido na umaagos sa kanyang pulso…
Krinnnggggggggg!
Hindi
mapakali si Popoy sa kanyang kinauupuan, malapit na ang kanilang pagsusulit
ngunit hindi nya makita ang kanyang lapis. Halos baligtarin at itaktak na nya
ang laman ng kanyang bag ngunit wala pa rin syang makita kahit isang lapis man
lang.
“Ito
ba ang hinahanap mo?!” Si Mac, ang
kakalase niyang pinakamalaki sa kanila. May katabaan itong taglay na
maikukumpara mo sa isang barakong
baboy na di mapakali at di hamak na mas matangkad sa kanilang lahat. Hawak-hawak
ni Mac ang kanyang lapis at inihahagis palipat-lipat sa kanyang mga kamay.
”Lapis
ko yan, nag-iisa na lang yan kaya ibigay mo na sa kin Mac…” mangiyak-ngiyak na
wika ni Popoy.Tinangka nyang agawin ang lapis ngunit di nya maabot dahil agad
itong itinaas ni Mac.
Makukuha
mo lang ito kung ibibigay mo sa akin ang baon mo. Ikaw rin!! Wala kang lapis! Ang may
pang-aasar pang wika ni Mac.
Nagdadalawang
isip si Popoy kung ibibigay ba nya ang baon nya… “Di bale nang magutom… basta
makuha ko lang lapis ko para sa pagsusulit…”
Ganyan!
Madali ka naman palang kausap! Oh ayan na lapis mo… sabay malakas na binali ito
at ibinigay kay Popoy… Bago tuluyang umalis si Mac, binantaan pa nya ito! At
isang bigwas sa sikmura ang ibinigay nya kay Popoy bago nagmamadaling
tumalikod.
Naiwan
si Popoy na namimilipit sa tinamong suntok sa kanyang sikmura. Napaluhod sya sa
panghihina…tahimik na lumuha…
Nanginginig
ang katawan sa takot… habang mahigpit na hawak sa kanyang dalawang kamay ang
putol na lapis… Sa kuyom na palad, inilabas ni Popoy ang kanyang hinagpis.
Tik Tak To…
Popoy Payatot labas ang Kuyukot! Popoy Payatot labas ang
Kuyukot! Ito ang maririnig na sigaw ng kanyang mga kaklase habang nag lalakad
si Popoy sa pasilyo ng kanilang eskwelahan.
“Payatot! Takpan mo
Kuyukot mo! Lampa-yatot!” May humahatak ng kanyang damit, halos masira na ang
unipormeng luma na araw-araw nyang nilalabhan. May tumutulak sa kanya, may
sumasabunot! Habang patuloy ang pagsigaw ng mga ito sa kanya!
Popoy Payatot! Labas ang
kuyukot! Ang naririnig pa nyang pahabol na sigaw ng mga kaklase na
nagtatawanan…
Yuko ang ulo, akap-akap ng mahigpit ang
kanyang mga libro. Halos patakbo nyang tinungo ang tarangkahan ng kanilang eskwelahan. Wala s’yang ibang nasa isip kundi ang makaalis sa lupon ng mga
estudyanteng nagkakatuwaan at walang ibang ginawa kundi sya ay paglaruan…
Lakad,
takbo… gusto nyang takasan ang pangungutya ng mga kaklase.
Lakad,
takbo…kahit walang kasiguruhan kung saan sya tutungo.
Lakad,
takbo… habang nakatakip ang kanyang mga kamay sa kanyang tenga, di alintana ang
mga nakakasalubong nya sa daan. Hanggang abutin sya nang pagod sa paglalakad at
napaupo sa bangketa.
Tahimik
na namang umiiyak si Popoy, walang malakas na pagtangis, tanging pagpatak lang ng
luha sa kanyang mga mata ang palatandaan na ito ay naghihinagpis.
Nanginginig
ang katawan sa takot… habang mahigpit na hawak sa kanyang dalawang kamay ang
nilamukos na papel… Sa kuyom na palad, inilabas ni Popoy ang kanyang hinagpis.
Ding! Dong!!!
Puta ka Popoy! Puta ka!
Ahhhh….Puta kang bata ka!!!! Ito ang lumalabas sa bibig nang baklang guro ni Popoy habang patuloy
sya nitong ginagahasa. Halos panawan sya ng ulirat sa pambababoy nang inakala
nyang magtatanggol sa kanya. Mala-demonyong hayok sa laman ang nagpapasasa sa
kanyang murang katawan.
Kung alam lang ni Popoy
na ganito ang kasasapitan nya, hindi na sana sya humingi ng tulong dito. Hindi na
sana sya kumatok sa pintuan ng opisina ni Ginoong Moreno para magsumbong ng kanyang
kalagayan.
Hindi ka magsusumbong
Popoy sa kahit sino, tandaan mo yan!!! Tatanggalin ko sa paninilbihan sa akin
ang nanay mo at sisiguraduhin kong sira ang reputasyon nya na wala nang gustong
magtiwala sa kanya, sa inyo! Pupulutin kayo sa kangkungan at lansangan pag
nagsumbong ka! Kaya manahimik ka na lang!!!
Umaagos sa binti ni
Popoy ang dugo dahil sa napunit na laman sa kanyang likuran. Luha at sipon ay
naghalo na dahil sa pahirap na kanyang natamo… Wala syang magawa, hindi kaya ng
utak nyang tanggapin ang mga nangyayari sa kanya…
Nanginginig
ang katawan sa takot… habang mahigpit na hawak sa kanyang dalawang kamay ang
nilamukos na papel at putol na lapis… Sa kuyom na palad, inilabas ni Popoy ang
kanyang hinagpis.
Nag-iisa,
laging malungkot, walang kasama, walang gustong makipagkaibigan. Nabalot ng
tila maiitim na usok ang kabataan ni Popoy. Tuluyan na niyang isinara ang
kanyang sarili sa mga taong nakapaligid sa kanya. Hanggang ang buong mundo ni
Popoy ay nabalot na ng dilim…
Wala
nang Popoy na makikita sa eskwelahan, wala nang Popoy na namimilipit sa daan sa
bugbog na natamo sa kaklaseng si Mac, wala ng maririnig na sigawan ng pang
aalipusta ang aalingawngaw sa bulwagan ng kanilang eskwelahan at higit sa
lahat, wala ng Popoy na pagsasamantalahan.
Tenement…
Isang gusaling ipinatayo
ng Gobyerno para sa mahihirap. Siksikan, marumi ang paligid… maya’t maya ay may
nagtatapon ng tubig sa bintana. Maraming nakasampay na damit sa gilid ng
pasimano… nagmukhang parang banderitas sa piyestahan ang dating magarang
gusali. Iba’t –ibang tao, kanya-kanya ng pinagkakaabalahan… bawa’t isa ay may
sariling mundo na ginagalawan.
Sa ikaapat na palapag ng
gusali ay may isang bakanteng kwarto sa dulo ng pasilyo na kinatatakutan.
Walang umuupa o yong iba na sumubok ay hindi nagtagal. Marami daw kababalaghan
at katatakutan ang kanilang naranasan kaya walang tumatagal sa kwartong ito.
Maliban sa isang nilalang…
Hapis
ang mukha… ang mata na halos napapaligiran ng maitim na marka tanda ng
kakulangan ng tulog ay nag-aapoy sa galit, buto’t balat na halos sa nipis ang
kanyang katawan… Ngunit may lakas na nag-uumigting, gigil na gustong kumawala
at maghiganti!
Isang piping saksi ang
apat na sulok ng kwartong iyon sa krimen na magaganap.
Isang matabang batang
lalaki, nakataling parang baboy na lilitsunin. May pasak ng maruming basahan sa
bibig. Nanalalaki ang mata sa takot, sa gulat sa taong nasa kanyang harapan
ngayon… Pinilit na kumawala ni Mac sa pagkakatali ngunit napakahigpit nito.
Sinubukan nyang magpagulong-gulong sa sementong nasasapinan ng mga lumang peryodiko ngunit hindi sya makakilos.
Dahan-dahang lumapit sa
kanya ang nilalang na kanina pa nagmamasid kay Mac. “Natatandaan mo pa ba ako Mac?”
ang tanong nito na walang emosyon ngunit sapat upang maramdaman ang tinitimping
galit.
Itinapat ng lalaki sa
mukha ni Mac ang hawak nya sa kanyang kamay… “Ito Mac, natatandaan mo pa ba?”
Sunod-sunod na tango ang ginawa ni Mac bilang tugon… putol na lapis… at
isa-isang nagbalik sa kanyang ala-ala ang mga kasalanang ginawa… ngunit huli na
para mag-sisi!
Sa isang iglap, nakatarak
na sa kaliwang mata ni Mac ang kaputol ng lapis… “hmmp!! Hmmp!!! Ang daing nito
habang sumisirit and dugo mula sa kanyang mata…
Hindi pa sya nakakabawi sa
sakit na nararamdaman ay muling naramdaman nyang unti-unting dinudukot ang
kanyang kanang mata. Matinding pagpupumiglas ang ginawa ni Mac ngunit ang
higpit ng tali ay di man lang natinag. Ilang sandali pa ay may gumugulong ng
mata sa sahig.
“ahhmmp!! Hmmppp!!! Ahhhmpp!!! ang ungol ng unti-unting
nawawalan ng lakas na si Mac… At hindi doon natatapos ang kanyang paghihirap.
Hawak ang isang bakal na
pang dikdik ng yelo, inundayan ng saksak ng nilalang ang matabang katawan ni
Mac. Sunod-sunod, walang humpay, sa bawa’t angat ng bakal ay syang pagtilamsik
ng dugo ni Mac na kumakalat sa buong silid.
Nanginginig
ang katawan sa galit… mahigpit ang hawak sa kapirasong bakal… at sa kuyom na palad,
inihain ang paghihiganti.
Mariin, nagmamadali,
walang habas ang kamay na walang awang sumusulat ng kanyang mga saloobin,
hinaing at paghihirap…: Unang Kabanata!
Tambakan…
Isang bakanteng lote sa
tabi ng Mataas na Paaralan ng San Vicente. Tapunan ng basura, pinaninirahan ng
ibat-ibang insekto, tambayan ng mga adik sa gabi… masukal, matalahib, isang
munting gubat sa siyudad na pinamumugaran ng kakaibang ahas… Ahas ng lipunan.
Nagising ang grupo ng
limang kabataan sa buhos ng likido na pumapatak sa kanilang mukha. Dahil sa
kalasingan at tama ng droga, wala silang lakas para bumangon. Bangag at dilat
ang mata sa kawalan. Suot pa ang puting uniporme ng kanilang eskwelahan.
Mistula silang buhay na patay sa kanilang kalagayan. Sa bawat buhos ng gasolina
sa kanilang katawan, dagdag tama sa kanilang lutang na diwa.
Sa kakarampot na liwanag
na nagmumula sa poste ng Meralco sa di kalayuan, maaaninag ang mukha ng
nilalang.
Hapis
ang mukha… ang mata na halos napapaligiran ng maitim na marka tanda ng kakulangan
ng tulog ay nag-aapoy sa galit, buto’t balat na halos sa nipis ang kanyang
katawan… Ngunit may lakas na nag-uumigting, gigil na gustong kumawala at
maghiganti!
Dinukot ng nilalang sa
kanyang bulsa ang nilamukos na papel at ang isang posporo. Habang sinisindihan
nya ang papel, nauulinigan pa nya ang pangungutya ng limang kabataang nasa
kanyang harapan, umaalingawngaw, at muling nanariwa ang nakaraan…
Nagsimula ng
magningas ang papel, tanda ng katuparan ng kanyang mga balak.
Iglap na kumalat ang apoy
sa paligid, ang limang kabataan ay mabilis na nilamon ng apoy,
nagpagulong-gulong silang parang alupihan
na binuhusan ng asido, pakiwal-kiwal ang katawan, walang lakas para lumaban…
Muli,
narinig ng nilalang ang sigaw ng mga kabataang ito… hindi sigaw ng pangungutya
at pag-alipusta kundi sigaw ng paghihirap at paghingi ng saklolo… ang tambakan
ay nagmistulang maliit na impyerno, maamoy ang nasusunog na laman… ang palahaw
at iyakan ay nilamon ng ingay ng mga sasakyan sa paligid at ng maingay na
kantahan sa karaoke sa di kalayuan. Walang pakialam ang mga lasing at lango sa
alak sa daan.
Nanginginig
ang katawan sa galit… mahigpit ang hawak sa kapirasong papel… at sa kuyom na
palad, inihain ang paghihiganti.
Mariin, nagmamadali,
walang habas ang kamay na walang awang sumusulat ng kanyang mga saloobin,
hinaing at paghihirap…: Ikalawang
Kabanata!
Plaza…
Tagpuan ng mga nais
maglaro, mamasyal at maglibang. Lugar kung saan halo-halo ang mga klase ng tao
na makikita rito. May matandang nakaupo sa bangko na nakatingin sa malayo, wala
namang tinatanaw.
May mga naguumpukan at nagpupustahan sa larong dama. Mga
kababaihan na naghuhuntahan habang pandalas ang pamamaypay. Mga kabataang
nagpapasikat sa pagsirko na akala mo mga akrobat sa entablado.
May
nagtitinda ng sorbetes sa ilalim ng
punong akasya. May nagtitinda rin ng lobo na makulay. Maging ang kaawa-awang
sisiw na pininturahan ay di rin nakaligtas sa bentahan.
At sa pinakasentro ng Plaza ay ang palaruang pambata. May duyan, siso, padulasan at bahay-bahayan. Napupuno ito
ng tawanan at masasayang tagpo ng mga batang naglalaro dito.
Pag-sapit ng gabi,
nag-iiba ang anyo ng Plaza Ibarra. Ang dating masayang tagpo ay napalitan ng
manaka-nakang ingay ng mga kulisap at kuliglig. Ang mga taong kani-kanina lang
na masayang nagtitipon ay unti-unting nawala na parang bula. Napalitan ng mga
aninong gumagala sa dilim. Takot sa liwanag, nagkukubli sa mga sulok at gilid,
kumakaway…sumusutsot.
Maging ang kalakal at
bentahan ay nagbago rin. Pagsapit ng dilim, katawan, kaluluwa at laman ang
ngayon nga ay nakahain. Sa tamang halaga, sa kakarampot na kita, nagkakatalo na.
Maraming lihim ang Plaza Ibarra, lihim na nagkukubli sa dilim. Ngunit ngayong
gabi ay kakaiba… Iba ang ihip ng hangin, maging ang mga kuliglig ay huminto sa
kanilang pag-iingay. Tila napahiya sa maaring maganap maya-maya lamang.
Abala si Ginoong Moreno sa
biktima nya ngayong gabi. Ito ang mga tipo nya, bata-batang, tahimik at
misteryoso ang dating. Nagkasundo sila sa presyong pang sampung kilo ng bigas.
At ngayon, handa nyang angkinin ang kapalit ng kwartang binitiwan.
Sa isang mabilis na kilos,
swabeng swabe na gumuhit ang matalas na labaha sa lalamunan ni Ginoong Moreno.
Napahawak sya sa sugat na inaagusan ng masaganang dugo. Sinubukan
nyang magsalita ngunit walang lumabas na tinig sa biyak nyang lalamunan.
Tanging tunog lamang ng hanging galing sa sugat sa kanyang leeg ang lumalabas
dito. Parang manok na ginilitan, unti-unting nawalan ng lakas, sa mala gripong
pag-agos ng dugo sa kanyang lalamunan.
Sa gitna ng dilim, kumislap
ang matalim na labahang hawak ng nilalang. Handang manalasa, handang magpataw ng
sugat na hihiwa sa kabuktutan ni Ginoong Moreno. Sa wasiwas ng kamay ng nilalang, katumbas
nito ay ibayong sakit at parusa. Walang sinayang na sandali, ibinigay ng
nilalang ang pang huling atake.
Walang buhay na tumumba si
Ginoong Moreno, parang puno ng saging na tinagpas, nakahandusay, bumagsak at ini-ugoy ng pangbatang duyan.
Nanginginig
ang katawan sa galit… mahigpit ang hawak sa labaha at sa kapirasong papel,
pinunasan nya ang dugong nagmantsa… at sa kuyom na palad, inihain ang
paghihiganti.
Mariin, nagmamadali,
walang habas ang kamay na walang awang sumusulat ng kanyang mga saloobin,
hinaing at paghihirap…: Ikatlong
Kabanata!
Tahanan…
Isang istrukturang gawa ng
tao… may dingding na gawa sa pinagtagpi-tagping karton. Bubungan na yari sa
yerong butas-butas. Sahig na lumang kahoy na pinagdikit-dikit. May bintanang
di-tukod at nakatali lamang, hagdanang kulang sa baytang at pintuang walang
tarangkahan.
Sa loob nito ay may isang
Ina na di mapakali, bakas sa mukha ang labis na paghihirap at pag-aalala.
Naghihintay sa anak na halos isang lingo nang di umuuwi.
“Popoy, asan ka na… umuwi
ka na anak!” Ang panaghoy ng isang Ina… Nakadungaw sa bintana, nakatingin sa
malayong daan, umaasang masisilayan ang pagdating ni Popoy… ang anak na
kailanman ay di na magbabalik.
Ako
si Popoy…
Alam kong habang binabasa
mo ito, ay alam mo na ang kwento ko at aking mga pinagdaan. Ikaw na ang humusga
kong ako’y isang biktima o ako’y isang Kriminal. Wala rin namang mangyayari
dahil alam kong ako’y hanggang dito na lamang…
Sa loob ng silid na ito, ginugol
ko ang mga natitirang panahon ko na maiparating ang aking kwento. Umaasang
kahit dito man lang sa liham kong ito, ako ay mapansin nyo.
Lumalalim na ang gabi!
Isa-isa nang nagpapatay ng mga ilaw ang mga karatig kwarto sa loob ng lumang gusaling ito, maliban sa aking silid sa pinakadulo ng pasilyo sa
ika-apat na palapag. Kailangan kong magmadali habang naiilawan pa ng isang
lumang lampara na aandap-andap ang lugar
na ito.
Nagkalat ang mga gamit sa
sahig, may mga basag na bote, karayom, kandila at iba pang mga kagamitan na
animo pang medisina ngunit balewala
lang sa akin ang lahat ng ito. Hindi ko na inayos, o nilinis man lang, para ano
pa? Sa ilang sandali, iiwan ko rin naman ang silid na ito.
Ang tahimik na ng paligid,
tanging tunog lamang ng pagkiskis ng aking panulat sa kaawa-awang papel ang
maririnig. Mariin, ako’y nagmamadali, walang habas ang aking kamay na walang
awang sumusulat ng aking mga saloobin, hinaing at paghihirap… ang itim na tinta
ay nahaluan na ng pulang likido na umaagos sa aking pulso…
Bago ako mawalan ng lakas,
nais ko humingi ng tawad, sa aking ina, at sa mga biktima ng aking panulat…
Hanggang dito na lamang ang
aking kwento…
Popoy…
At tuluyang binalot ng
dilim ang buong silid… Ika-apat na
Kabanata!
Epilogo…
Sa isang burol, hawak ng
isang naghihinagpis na ina ang lumang papel na halos gutay-gutay na. Sa
paulit-ulit na pagbasa nya dito, wala syang ibang nararamdaman kundi galit at
pagdadalamhati.
Mangilan-ngilang
kamag-anak ang nakikiramay, ngunit ang mga kamag-aaral ni Popoy ay halos naroon
lahat. Sa halip na matuwa, higit ang paghihinagpis ng inang nangungulila sa
anak…
“Kayo!
Kayo ang pumatay sa anak ko! Kayong lahat!!!!”
Habang hawak nyang mahigpit ang papel sa tiklop na palad… “Anong ginawa nyo sa kanya… masdan nyo ang ginawa nyo kay Popoy…” Kayo ang naglagay sa kanya sa kahong ito!!!!!!
Sa lupon ng mga batang
kamag-aaral ni Popoy na nakikiramay, naroon si Mac ang matabang batang lalaki,
ang tropa ng limang kabataan, at si Ginoong Moreno na di mapakali…
Isang sandali pa at
nagdatingan ang mga pulis… at sa isang iglap, nabalot ng nagkikislapang ilaw ng
kamera ng mga mamamahayag ang dating
madilim na mundo ni Popoy.
W*A*K*A*S
Ito ang aking lahok para sa BAGSIK NG PANITIK 2013 ng Damuhan: Blog ng Pinoy, Tambayan ng Pinoy.
base! salamat sa paglahok :D
ReplyDeleteWalang anuman... isang karangalan ng Unplog ang mapalahok sa iyong pakontest Bino.
Deletehusay mo sumulat tol..
DeleteSalamat! Goodluck sa entry natin! 😀
DeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeleteAng galing, as in!!!
ReplyDeleteHands down po sa gawang ito.
Salamat sa pagtitiyagang magbasa ng gawang ito. :)
DeleteMahusay super M.Nadala mo ako sa malinis at magandang takbo ng istorya!
ReplyDeleteGoodluck para dito!
Salamat Jay Rulez! Gawa ka na ng entry mo! Hehe
DeleteMadugo. -_- Ang galing. Nanghina ako dito. HAHAHAH!
ReplyDeleteSalamat sa madugong pagbabasa hahaha! Pahinga ka muna para makabawi ka ng lakas! Hahaha!
DeleteWish you luck sa contest... galing...
ReplyDeleteSalamat!
DeleteBludeeeeh! ahahaha. galing good luck po :)
ReplyDeleteBloodyyyy! Yes! Hahaha salamat!
DeleteThis comment has been removed by the author.
ReplyDeletePsycho-ish ang atake Kuya Mar?
ReplyDeletekakatakot naman... :(
hahaha, di naman nakakatakot ah?
Deleteang ganda ng setting ng istorya ko... isa sa mga ganitong istorya ang pumupukaw sa akin hahaha..
ReplyDeletegoodluck!! aja!!!
Pumupukaw sa iyong katawang lupa hahaha
DeleteThanks!
*evil grin*
Deletegrabe ang brutal!
ReplyDeleteganda ng pagkakasulat
biktima si popoy pero ang masama ay nilagay niya sa kamay ang batas!
grabe ang scenarios
thumbs up mukang for the win to ahh
brutal ba MEcoy? hahaha
DeleteDami pa di nagsa-submit, I'm sure mas magaganda pang entries na darating kaya steady lang hahaha
Thanks Anyway!
akala ko another 44th floor, di naman pala. ;)
ReplyDeletesana walang popoy sa totoong buhay, sana rin walang mac at walang kabataang mapanukso at mapanglait at sana walang ginoong moreno na mapagsamantala sa kahinaan ng isang tao. pero dahil ito ay reyalidad ng mundo, sana maging matatag tayo, pilitin nating labanan ang lahat ng pasakit at pagsubok ng buhay, wag tayong maging popoy at lalong wag tayong maging mac at ginoong moreno sa ibang tao.
good luck sa entry superM!
Salamat Tal...
DeleteWaah Kuya Mar! blood and gore pala ito pero napakaganda at mahusay mong naisulat. Parang ung mga napapanood ko sa mga indie films/documetaries.
ReplyDeleteGoodluck!
Salamat! Kausap lang kita sa twitter andito ka na pala sa lungga ko hahaha!
DeleteUy, sali ka din. Gawa ka na ng entry mo!
hahaha, isa na ako sa bagong follower ng lungga mo :D
Deleteyep, i'm currently doing my entry. hopefully, mai-submit ko na sya soon!
Bilisan mo na! Hahaha excited ako sa fantasy na yan!
Deletekakaiyak naman ang story mong eto at may aral.thumbs up ako sa yo. Good luck!
ReplyDeleteSalamat Ms Joy!
DeleteHanep, iba ang arrive ng BNP entry mo ngayon ah, may thrill! Mukhang nakakaamoy ako ng panalo! Nabasa ko ito kagabi pero diko matapos-tapos kaya binalikan ko. Sabi ko nga sa twitter, di ako nakatulog, kasi may pagka-morbid o sensitive ang mga pangyayaring inilahad mo dito pero asahan mo, mahusay ang pagkakahabi mo ng iyong akda! May mga di gaanong payak na salitang nabanggit pero maayos at angkop ito sa bawat pangungusap na bumubuo dito. Sa bawat bigkas ng mga kataga tila hinahatak ang emosyon at ang lalim ng imahinasyon ng sinumang makakabasa. Pag dika nanalo, ewan ko nalang!
ReplyDeleteAyoko umasa, maraming magagaling na entries... pero salamat sa magandang review mo sa aking akda...
DeleteTeka lang... asan na ang Entry mo?
Hindi ako sasali e. Sabaw :P
DeleteGanon ba? Sayang, akala ko gagawa ka ng mala pocketbook serye mo... Pwede pa humabol!
Deletespeechless ako. ang ganda ng storya. really work of art.
ReplyDeleteSalamat Mr. Cy!
DeleteGawa ka na ng entry mo hehe
Muntik ko ng hindi ituloy ang pagbabasa, ang gruesome naman kasi, haha. Pero ang galing. And I like the twist sa ending! Goodluck! :D
ReplyDeleteHahaha, buti itinuloy mo pa din! Salamat sa pagbasa ng entry ko!
DeleteNaging kriminal si Popoy dahil na rin sa karanasan gawa ng mga tao. Tsk! Tsk!
ReplyDeleteHusay! Good luck!
Salamat Empi! Sali ka din!
DeleteVery dark. As dark as the background of your site. Goodluck.
ReplyDeleteThank you!
DeleteAray ko! Ang sakit...ng dinanas ni popoy... Congrats!
ReplyDeleteSalamat Xander! Asan na entry mo?
DeleteSa thursday, mag iiba ang mga names ng entry mong ito Super Mario, iibahin ko na rin ang title! "iyak ng panulat". Oha! ;)
ReplyDeleteGood job kuya Mar! ;) Thumbs up!
Hahaha, iibahin talaga? Kailan ka magsubmit? Asan na entry mo?
DeleteThanks! At dalawang beses ka pa nagcomment ha! Hahaha!
Chineck ko ulit ngayon. Baka nag bago na ulit e. Hahaha! Wala pa namang anomalya sa ngayon. ;)
DeleteLoko! Binabantayan mo talaga ako ha! hahaha... bukas andyan na si basha sa kwento haha
DeleteSuch a competitive entry. Very nice! Ang titindi ng mga katunggali ko hahaha..
ReplyDeleteBy the way, Sir Mar, this is the first time I visited your blog..hehehe..kaka-add ko lang sa'yo kasi kagabi
Hope you can do the same for me too. Good luck sa mga entry natin..masarap lang basahin ng basahin ang mga entry - hehehe
Thank you Sir Jay, for following Unplog...
DeleteGoodluck sa entry natin haha... nakaka inspired entry nyo, at ang ganda ng kalabaw!
Ang ganda nito. Daming dugo. brutal. May gahasaan at patayan portion pero sa huli biglang may twist. Biktima si Popoy!
ReplyDeleteThumbs up dito. Pagnanalo to man libre ka ah :P
hahaha... morbid ba?
DeleteAt pag ikaw nanalo, man libre ka din deal?
klap! klap! Love the blood!!!!!
ReplyDeleteIbang klaseng twist sa kwento at ibang klase yung atake sa pagsasaad ng pangyayari.
Yung parang pang horror/gore story... pwede tong pangpilikula in terms of twisted plot!!!
You already!!!!!! as in!
Love mo din ang blood??? Pareho tayo hahaha
DeleteSalamat sir, sa magandang comments... marami pang entries na magaganda, kasama na kayo don!
Yong mapasali lang sa Pakontes ng Damuhan eh isang karangalan na.
Goodluck sa entry natin!
Wow naman hebigat. Super bloody. Medyo nakakaloka lang pero thumbs up!!:-D
ReplyDeleteThanks Jaid! Naloka ka ba? hahaha
Deletekarumal dumal ang ginawang paghihiganti ni popoy sa pamamagitan ng pagsusulat..pero kawawa pa rin sya..
ReplyDeletegood luck kuya Mar :)
Thanks Ate Arline! Ate daw hahaha
Deleteit's 3AM. I'm sick and reading your entry... mixed feeling... nakakatakot... nakaka-awa... nakakagimbal... nakaka-kilabot...nakaka bilib!
ReplyDeleteSuper M ikaw ba yan? Luv u na talaga! LOL :P Good luck!
hahaha, hindi naman lumalala sakit mo sa nabasa mo Ms. B?
Deleteoo ako to! Luv u too! hahahaha
Ilang Popoy ba ang pumasok sa paaralan at lumabas na yurak ang pagkatao, hindi nag iisa si Popoy sa mundong ito hanggat may Mac, limang estudeyante at G. Moreno. Maraming nangyayari sa pagpasok sa paaralan, mga bagay na hindi nakikita ng mga sinsasandalan sa labasan....papaano makikita ang mga ito, kung may busal ang mga biktima sa paglabas ng mga ito? Kulang ang lakas ng paningin, pang-amoy, pandinig at pakiramdam upang malaman ang mga sekretong dinadala ng mga "Popoy".
ReplyDeleteAng inakalang madugong paghihiganti ng nilalang ay nagbunga ng pagkaawa at simpatiya sa wakas, kahangahanga ang pagkakasulat ng wakas!
Puno ng emosyon at dugo na may sariling buhay ang kabuuan ng akda!
Luha ng Pluma tunay na mabangis!
Salamat Inong sa mapanuring komento, isang realidad na nangyayari sa kahit saang paaralan, mga biktina ng bullying o mas masahol pa...
DeleteAng entry mo ang hinihintay ko haha
Goodluck sa inyong mga sumali :)
ReplyDeleteSalamat KikomaxXx!
DeleteAng astig grabe! Slow clap...
ReplyDeleteSalamat Marjonel!
DeleteMorbid ako at pasok na pasok sa panlasa ko to. hahaha
ReplyDeleteAng galing mo gumamit ng mga salita. Ang galing mo magsulat.
Sabi ko : mas ok na sana kung walang epilogo , pero &&*##@ kinilabutan ako sa ending.
Isa to sa mga bet ko.
standing ovation :)
Hilig mo rin pala ang Morbid? hahaha
DeleteSalamat Idol! Pag nanalo ka ah! Libre mo ko! hahaha
grabe... huling kinilabutan ako bago to ay kay Lualhati Bautista pa, dun sa Dekada '70. But this one is perfectly written! Habang nagbabasa ko, napipicture sa utak ko ang mga pinaggagawa ni at kay Popoy.
ReplyDeleteNow ko lang din nabasa.... okay ang atake sa entry na ito....
ReplyDeleteCongrats kasi pasok sa top 5 ^___^
Galing mo ^^
Grabeh! Mabait pa rin si Popoy sa kahuli hulian. He's like everybody else, victims of an evil society that we live in. :(
ReplyDeletefitflop outlet
ReplyDeletelouis vuitton outlet
kids lebron james shoes
coach factory outlet
ray ban sunglass
hollister clothing store
michael kors outlet
ray ban wayfarer
kate spade totes
jordan 6 retro
oakley frogskins
gucci outlet
hollister outlet
ray ban eyeglasses
hollister outlet
burberry outlet
oakley sunglasses cheap
christian louboutin outlet
michael kors
chanel bags
jordan retro 11
ray ban sunglasses
jordans 9
hollister
chaenl bags
true religion kids
retro jordans 13
abercrombie store new york
michael kors handbags
true religion outlet
michael kors outlet
coach outlet online
michael kors outlet
louis vuitton outlet
retro jordan
chanel bags
20150626xiong
michael kors outlet online
ReplyDeletegucci
michael kors outlet online
nike trainers
louis vuitton outlet
nike air jordan
kate spade
longchamp handbags
ralph lauren outlet
air jordans
michael kors outlet
fitflops
cheap jordans
lebron 12
canada goose jackets
louis vuitton outlet
ray ban sunglasses
kevin durant shoes 8
michael kors handbags
louis vuitton outlet
coach outlet store online
louis vuitton
rolex watches
gucci outlet
cheap uggs
coach factory
michael kors outlet
pandora jewelry
true religion jeans
oakley sunglasses
louis vuitton outlet
ugg slippers
timberland boots
toms shoes
coach outlet
jordan concords
michael kors outlet
2016314yuanyuan
chenlili20160614
ReplyDeleteray ban sunglasses discount
louis vuitton outlet stores
coach outlet
kate spade outlet
cheap rolex watches
ralph lauren
louboutin
coach factory outlet
replica watches
michael kors outlet
coach factory outlet
ray ban sunglasses
nike free run 2
ray bans
oakley outlet
adidas outlet store
toms wedges
christian louboutin outlet
nike running shoes for women
true religion jeans
celine handbags
true religion outlet
lebron 12
nike roshe run women
true religion sale
discount jordans
nike roshe run
coach outlet store online
timberland shoes
christian louboutin outlet
ray ban sunglasses outlet
tory burch outlet online
coach outlet
ralph lauren polo
cheap basketball shoes
cheap jordan shoes
copy watches
michael kors handbags
louis vuitton outlet
ReplyDeletenew balance outlet
adidas pure boost
reebok shoes
michael kors outlet online
black timberland boots
moncler outlet online
nhl jerseys wholesale
ray ban sunglasses
ray ban sunglasses
coach outlet store
polo ralph lauren outlet online
nike cortez
oakley sunglasses outlet
christian louboutin uk
oakley sunglasses
michael kors outlet
converse shoes
true religion uk
canada goose uk
coach purses
canada goose uk
canada goose jackets
polo ralph lauren outlet
designer handbags outlet
ghd hair straighteners
kobe bryant shoes
longchamp bag
lebron james shoes 2016
yeezy boost 350 black
gucci borse
levis 501
hollister clothing store
michael kors outlet stores
birkenstocks
valentino outlet
2016713yuanyuan
michael kors factory outlet
ReplyDeletehuaraches shoes
adidas nmd
yeezy sneakers
jordan shoes
lacoste outlet
retro jordans
yeezy boost
hermes belt for sale
michael jordan shoes
nike blazer pas cher
ReplyDeletetiffany jewellery
rolex replica
replica rolex
north face outlet
gucci outlet
michael kors handbags wholesale
kobe 9
dallas cowboys jersey
jaguars jersey
michael kors handbags
ReplyDeletejordan shoes
miami dolphins jerseys
bears jerseys
armani exchange outlet
ray bans
cheap michael kors handbags
coach outlet
cheap ray ban sunglasses
supra shoes sale
20170417alice0589
longchamp bags
ReplyDeleteyeezy boost 350
lebron 13
longchamp bags
reebok shoes
yeezy boost 350 v2
cheap jordans
michael kors handbags
yeezy boost 350
yeezy boost
The Cheap Real Yeezys's sole, as mentioned earlier, comes white - with portions of it showing of at the very front and back ends of the shoe. It is quite a thick sole, by the way. For a tying mechanism, the Cheap Yeezys employs both a shoe-thread/hole mechanism and a 'flap' mechanism.
ReplyDeleteCoach Outlet Online is one of the best fashion Coach Bags Outlet in the world. Michael Kors Bags Outlet is known for its best quality Michael Kors Purse Outlet that are usually used by actresses and also rich people. The price of Coach Outlet Store Online is also not cheap, means that it is really expensive. One of the best features of this thing is the sturdiness of the MK Outlet. Coach Bags Clearance have really high quality and they are made of high quality raw materials.