Into The Wild!

I'm supposed to have a vacation starting monday last week (April 2 - 9, 2012), but unfortunately due to urgent matter sa Office, nabulilyaso ang aking bakasyon grande. Di bale, kukunin ko sya sa ibang araw na lang. Kukuha ako ng magandang tyempo para magbakasyon. (Parang naririnig ko boses ng boss ko... "Asa ka pa!") 

So ang mahabang bakasyon ay naputol at naging Holy week vacation na lang. Ang malayong plano ay nauwi sa malapitang destinasyon. Ang aking lupang sinilangan. (Atimonan, Quezon Province, Philippines). Sa nagbabalak pumunta sa amin, wag nyo ng tangkain. Sa mga panahong ito ay sobrang trapik dahil ang mga magagaling na kontratista ng kalsada ay kasalukuyang nagbubungkal ng mga sirang aspalto. Advise ko kayo pag tapos na ok?

Anyway, since medyo may katagalan na rin naman akong di nakakapaglagay ng mga kuha ng aking 1000Digicam, ang entry na ito ay ginawa para magka-idea kayo kung ano ang makikita sa aking lupang sinilangan. Fresh from the mountain, and the fields of nowhere.... Into the wilds daw ito!

 1. Easter Egg hunting ang highlight ng pagtatapos ng Holy Week, at hindi ko ito pinalagpas. Sa aking paghahanap ng mga nakatagong itlogs, ibang itlogs ang aking natagpuan. Itlogs ng kuhol! Madalas kaming manghuli ng kuhol noon. At ito ang isang masarap na ulam na nakaka-miss. Masarap na luto nyan ay ginatan (Ginatang kuhol). 

Pero alam nyo ba na ito ay salot sa palayan? Kinakain ng mga ito ang bagong sibol na uhay ng palay na nagiging sanhi ng di nito paglaki ng maayos. Ang resulta, pangit na ani ng palay. Lugi ang ating magbubukid. Sa kasamaang palad, ang mga kuhol na ito is hard to kill. At hanggang ngayon, the battle of the farmers vs the Kuhol continues! 

Para makatulong ka, tara ng manghuli ng kuhol at iadobo sa gata. At sabay-sabay nating isalba ang palayan. 

 2. Baby Kabayo... Isang lumang tanawin na di ko inaasahan na makikita ko uli. Madalas na ito ang aking iniiwasan noon, ang habulin ng kabayo tuwing tag-ulan. Makulit pa naman ang mga baby na ganyan. Madalas maputikan ang aking uniporme. Pero ngayon, parang ang ganda nilang pagmasdan. Ang kaibahan, hindi ko na sila iniiwasan. Ayan nga at may kodak pang kasama.

3. Mode of transport... Ganito pa rin pala ang ginagawang paraan ng pagdadala ng kalakal sa bayan. Ang ikarga sa kabayo o sa kalabaw. Dahil hindi pa naabot ng sasakyan ang lugar na ito. (Motorsiklo lamang at bisekleta ang uubra dito) Pero mukhang napasobra yata ang pasan ng kawawang nilalang na ito. Manong, pakibawasi at ng hindi mahirapan ang alaga nyo. Paki alagaan ng maayos at nangangayayat na ang isang ito. Bigyan nyo naman ng day-off. Kung ang makina nga nagpapahinga, kabayo pa kaya?

 4. Kung natatandaan nyo ang entry ko na "Of Paws and Fangs"( Pusikat ) ang isang ito ay kamag-anak ng alaga ng nanay ko. Malamang sa alamang, baka ito ay anak o apo ng mga pusikat na nailathala ko doon. 

Habang kinukunan ko ang pusakal na ito, lumapit pa talaga at sinipat ang lente ng camera ko. Since naka wide angle setting, nagmukha tuloy cartoon character ang itsura ng isang ito. Gusto ko sana i-delete to pero for some reason, I find this shot interesting. Two legged big head cat who happens to be amazed with my camera! Now I understand what's the meaning of "Curiosity kills the cat". 

5. Anong meron? Naintriga ako sa tinititigan ng dalawang ito. Kanina pa sila sa pwesto na yan at tila may inaabangan. Patiently waiting for something to comes out of the hole. Cats is considered to be a good hunter. I still remember seeing one of our pusikat before, fights a grass snake. It's really amazing. Kung may video lang ako that time, I would have video taped it. Napatay yong ahas and since then, nawili na sa pag-aalaga ng pusa ang nanay ko. 

 6. Sariling Ani... ang saging na ito ay galing lang sa aming bakuran. Ito ang nakaka-miss sa probinsya. Ang prutas at gulay ay abot kamay lang. Sariwang ani at libre. Pawis lang ang puhunan. 

Unang kita ko palang at sa kulay nito, nakakatakam na. Nakalagay ba naman sa gitna ng lamesa ng kubo namin, eh di ano pa, kainin na. Matamis at talagang malinamnam. Gusto nyo ng saging? Dahil sa lahat ng prutas, saging lang ang may puso! 

7. Tinik... Ang lumakad ng matulin, pag natinik ay malalim. Isa ito sa kasabihang madalas na mangyari sa kin literally. Ang matinik. Ikaw ba naman ang lumaki sa bukid at madalas na nakapaa lang, ewan ko lang. 

Pero sa pag-gunita sa mahal na araw, napapanahon ang tinik na ito. Dahil isa itong simbolo ng paghihirap ni Kristo. Ang koronang tinik na ipinatong sa kanyang ulunan. Isa rin itong paalala sa atin, bilang Kristiyano, that Jesus paid the price for our sins. This is the symbol of victory, that no matter how hard our life is, there's always God who will never leave us, nor forsake us. 

8. Putikan... Nakakatawa ang kalabaw na ito... nang kodakan ko sya, bigla ba namang lumapit at pinagpag ang mga putik na nakadikit sa kanyang katawan. Napatakbo tuloy ako ng di oras hahaha. Noon, di ako takot maputikan. Isang laro namin noon ang magbatuhan ng putik pagkagaling sa eskwela. Kaya pag-uwi ng bahay, sermon ni nanay ang umaalingawngaw sa buong baranggay. Naranasan ko rin na sumakay sa kalabaw na may hilang paragos. O kahit simpleng pamamasyal lang sa bukid. For me, this is life in it's simplest form. Away from the complicated life of the city.

Hindi man ito ang ideal o yong inaasahan ko na bakasyon, masasabing kong na-enjoy ko kahit papaano ang byahe na to. Nakapag balik tanaw ako sa aking kinalakhan. Dahil naniniwala ako na "Ang hindi lumingon sa pinaggalingan, di makakarating sa paroroonan." 

Maiksi mang maituturing, pero masasabi kong quality time naman. Hindi kasi sa tagal o sandaling pamamalagi nasusukat ang tinatawag nating quality time, but how we spent it. At yon ang dapat nating gawin.  

TIME... SPEND IT WISELY!